Korzenie naszej placówki sięgają roku 1950, kiedy to decyzją Warszawskiej Wojewódzkiej Rady Narodowej zlikwidowany został zakład "Anioła Stróża" dla upadłych dziewcząt prowadzony przez Zgromadzenie sióstr Miłosierdzia Bożego.

     W to miejsce, w dniu 1 lipca 1950r powołany został Państwowy Zakład Wychowawczy, w skład którego wchodziła Szkoła Podstawowa Specjalna dla dziewcząt i chłopców. Dyrektorem nowo powstałej placówki został pan Borkowski.

     Z dniem 1 września 1952r Państwowy Zakład Wychowawczy rozszerzył swą działalność poprzez powołanie do życia Zasadniczej Szkoły Zawodowej Specjalnej dla młodzieży upośledzonej umysłowo, a w 2 lata później gospodarstwa pomocniczego (dzisiejsze warsztaty szkolne). Pewne zmiany w charakterze zakładów wychowawczych przyniósł statut specjalnego zakładu wychowawczego wprowadzony zarządzeniem Ministra Oświaty z dnia 19 maja 1966r(Dz. Urz. MO nr 8, poz. 87), który mówił, iż "nazwę zakładu zachowuje on jedynie dla placówek, które posiadają internat i jedną szkołę lub przedszkole. Zakładem posiadającym internat i co najmniej 2 szkoły (np. podstawową i zawodową) lub przedszkole nadaje nazwę specjalnego ośrodka szkolno - wychowawczego. Zarówno zakłady, jak i ośrodki szkolno - wychowawcze mają organizować opiekę, naukę, przygotowanie do pracy i życia społeczno - kulturalnego".

     W myśl zarządzenia w dniu 19 sierpnia 1967r Państwowy Zakład Wychowawczy przekształcono w Państwowy Ośrodek Szkolno - Wychowawczy ze Szkołą Podstawową Specjalną dla opóźnionych w nauce oraz Zasadniczą Szkołą Zawodową Specjalną dla młodzieży upośledzonej umysłowo. Szkoła Zawodowa kształciła młodzież w kierunkach: krawiectwo damskie lekki i szewc - obuwnik. Jednocześnie decyzją Kuratorium Okręgu Warszawskiego z 21 listopada 1967r gospodarstwo pomocnicze przyjęło nazwę Warsztaty Szkoleniowo - Produkcyjne Państwowego Ośrodka Szkolno - Wychowawczego.

     W grudniu 1968r decyzją Kuratorium Okręgu Warszawskiego z dnia 8 listopada 1968r, Państwowy Ośrodek Szkolno - Wychowawczy został rozdzielony. Do nowego budynku przy ulicy Lasockiego został przeniesiony internat żeński, Szkoła Zawodowa Specjalna dla dziewcząt z kierunkiem krawiec odzieży damskiej lekkiej oraz Szkoła Podstawowa Specjalna klasy VI - VIII dla dziewcząt opóźnionych w nauce o 3 lata i więcej z jednoczesnym prowadzeniem przysposobienia zawodowego. Szkoła dla chłopców została utrzymana w dotychczasowej siedzibie przy Placu Nowotki.

     W początkowym okresie działalności obie placówki pomimo podziału widniały pod nazwa Państwowy Ośrodek Szkolno - Wychowawczy, miały wspólną dyrekcję, administrację i księgowość. Funkcję dyrektora obu placówek piastował pan Czesław Leśniewski. Kadra kierownicza szkoły dla dziewcząt prezentowała się następująco: kierownikiem szkoły została pani Irena Stolarska, kierownikiem internatu pani Maria Gasik, funkcję kierownika warsztatów pełniła pani Zofia Piskorska.

     Datą historyczną, od której rozpoczyna się 30-letni okres funkcjonowania naszej placówki jako samodzielnej instytucji jest 1 września 1971r. Wówczas to, na podstawie Rozporządzenia Rady Ministrów z marca 1970, Kuratorium Okręgu Szkolnego Warszawskiego powołało do życia Specjalny Ośrodek Szkolno - Wychowawczy w Płocku przy ulicy Lasockiego 3, ze Szkołą Podstawową Specjalną i Zasadniczą Szkołą Zawodową Specjalną przeznaczoną dla dziewcząt upośledzonych umysłowo w stopniu lekkim. Pełnienie funkcji dyrektora nowo powstałej placówki oświatowej powierzono panu Czesławowi Leśniewskiemu.

     W lutym 1972r baza lokalowa placówki wzbogaciła się o nowo oddany pawilon. W roku szkolnym 1972/73 przy warsztatach szkolnych uruchomiono krojownię i biuro technologiczne, a w następnym roku - we wrześniu 1973 - utworzono drugi kierunek kształcenia - dziewiarski, wiązano bowiem nadzieję na zatrudnienie absolwentek w powstałym Zakładzie Dziewiarskim COTEX.

     W czerwcu 1976r na terenie naszego Ośrodka odbył się I Ogólnopolski Konkurs "Sprawne Ręce w Zawodzie", w którym I miejsce indywidualnie zajęła nasza uczennica, a reprezentacja szkoły osiągnęła zespołowo II miejsce. Nowatorską inicjatywą, świadczącą o prężności i otwartości placówki na nowe doświadczenia było zorganizowanie przy naszym Ośrodku - w lipcu 1989r - klasy dla młodzieży z normą intelektualną. Jednocześnie w okresie 1988 - 1992 przy naszej placówce funkcjonowała "Szkoła życia" dla dzieci upośledzonych umysłowo w stopniu umiarkowanym i znacznym.

     Także na początku lat 90-tych rozpoczęła działalność2-letnia Szkoła Przysposabiająca do Zawodu, w której naukę podjęły dziewczęta w normie intelektualnej kierowane do dalszego kształcenia po ukończeniu VI klasy szkoły podstawowej. Powyższe fakty potwierdzają, iż placówka nasza jako jedna z pierwszych w kraju wprowadzała w życie ideę integracji. Działania tego rodzaju towarzyszą działalności Ośrodka do dnia dzisiejszego.

     Kolejną przełomową datą w historii placówki jest 26 czerwca 1995r. W związku z trudną sytuacją finansową oświaty, zapadła decyzja o połączeniu SOSW Nr 2 i SOSW Nr 3 w jeden ośrodek kształcący dziewczęta i chłopców. 31 sierpnia 1995r zlikwidowany zatem został Ośrodek Nr 3, a Zasadniczą Szkołę Zawodową Specjalną dla chłopców włączono do SOSW Nr 2. Młodzież kształcono w 6 kierunkach zawodowych: krawiec i dziewiarz dla dziewcząt oraz introligator, stolarz, piekarz i ślusarz dla chłopców. Z upływem lat ofertę kierunków kształcenia sukcesywnie rozszerzano w zależności od zainteresowań uczniów i potrzeb rynku.

    Fundamentalną zmianą w funkcjonowaniu naszego Ośrodka było otwarcie 8 czerwca 2016 roku Centrum Terapeutyczno – Rehabilitacyjnego. Nowoczesny dwukondygnacyjny budynek, wyposażony w profesjonalny sprzęt, zakwalifikowany został do wykonywania funkcji rehabilitacyjnych i terapeutycznych, jako uzupełnienie działalności Specjalnego Ośrodka Szkolno – Wychowawczego nr 2 w Płocku. Dzięki niemu oprócz dotychczasowego wielokierunkowego wsparcia w zakresie terapii psychologiczno-pedagogicznej zapewniamy wszechstronne usprawnianie, rehabilitację oraz zaplecze informacyjno – szkoleniowe.

     Aktualnie młodzież Specjalnego Ośrodka Szkolno - Wychowawczego Nr 2 kształci się w kierunkach: fryzjer, kucharz, piekarz, ogrodnik, introligator, mechanik pojazdów samochodowych, pracownik pomocniczy obsługi hotelowej oraz monter zabudowy i robót wykończeniowych w budownictwie.